เรื่องเสียว เล่นบอร์ดเกมส์กับสาว เกมส์นี้เดิมพันด้วยร่างกายนะ
เย็นวันศุกร์ คาเฟ่บอร์ดเกมในซอยย่านอารีย์มีคนไม่เยอะอย่างที่คิด ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มวัยรุ่นกับคนทำงานที่อยากผ่อนคลายด้วยเสียงหัวเราะและลูกเต๋า
วัฒนั่งคนเดียวมุมขวาของร้าน มือวางอยู่บนการ์ดชุดใหญ่ที่ยังไม่ได้แกะ เขามาที่นี่เพราะอยากลองเล่นเกมใหม่ที่เพื่อนแนะนำ แต่ไม่มีใครมาด้วย
ขณะกำลังจะลุกไปเช่าเกมจากเคาน์เตอร์ สายตาเขาก็สะดุดกับหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะฝั่งตรงข้าม เธอสวมเสื้อครอปสีดำกับกางเกงยีนส์รัดรูป หน้าคม ตาโต เส้นผมยาวสลวยปล่อยสบาย ๆ แบบไม่ตั้งใจ
เธอมองวัฒอยู่นาน ก่อนจะลุกมาเดินมาหา
พลอย : “มาคนเดียวเหรอคะ”
วัฒ : “ครับ…อยากเล่น แต่เพื่อนไม่ว่าง”
พลอยยิ้มมุมปาก แล้วเลื่อนเก้าอี้มานั่งฝั่งตรงข้ามโดยไม่รอคำเชิญ
พลอย : “งั้นเล่นกับหนูไหมคะ มีเกมน่าสนใจมากเลย เล่นสองคนกำลังดี”
วัฒนิ่งไปชั่วครู่ แต่ก็พยักหน้า
พลอยหยิบกล่องบอร์ดเกมออกจากกระเป๋า มันดูแปลกตา ไม่มีแบรนด์ ไม่มีชื่อ แค่เขียนว่า “Undress Me” ไว้ที่มุมกล่อง
วัฒหัวเราะเบา ๆ คิดว่าเธอล้อเล่น
วัฒ : “ชื่อเกมนี่จริงจังจังนะครับ”
พลอย : “กติกาง่ายมาก…ทอยลูกเต๋า ทำตามภารกิจ…แต่ถ้าไม่กล้า ต้องถอดหนึ่งชิ้น”
เธอก้มลงกระซิบชิดหู
พลอย : “เกมนี้เดิมพันด้วยร่างกาย…พี่กล้าไหม”
วัฒรู้สึกหัวใจเต้นแรงแบบไม่เข้าใจตัวเอง เกมเริ่มขึ้น เขาทอยเต๋า พลอยเปิดการ์ดใบแรก
“แตะริมฝีปากอีกฝ่ายเบา ๆ”
วัฒมองหน้าเธอ เธอไม่หลบสายตา และเมื่อเขาโน้มตัวเข้าไปจูบเบา ๆ บนริมฝีปากอ่อนนุ่ม พลอยก็ยิ้มเหมือนพอใจ
เกมดำเนินต่อไป แต่ละใบร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
ลูบต้นขา
กระซิบคำสกปรก
ใช้ปลายลิ้นแตะซอกคอ
เมื่อถึงตาของพลอย เธอเปิดการ์ดขึ้น แล้วค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินอ้อมมานั่งคร่อมตักวัฒ มือเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อเขาทีละเม็ด
พลอย : “พี่แพ้แล้วนะคะ”
วัฒไม่ตอบ แต่สองมือโอบรอบเอวเธอแน่น ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะประกบกันอย่างรุนแรง เสียงหายใจกระชั้น ร่างกายแนบชิด สายตาของคนในร้านไม่มีใครมองมา เพราะมุมที่นั่งนั้นถูกบังด้วยชั้นวางเกมสูง
พลอยพาวัฒขึ้นคอนโดใกล้ ๆ แบบแทบไม่พูดอะไรต่อกัน
ในห้องแสงสลัว กลิ่นหอมจากเตาน้ำมันหอมลอยฟุ้ง
เสื้อผ้าหลุดออกจากร่างทั้งคู่ในเวลาไม่นาน วัฒแนบริมฝีปากกับยอดอกของเธอ มือข้างหนึ่งลูบสะโพกกลมแน่น อีกข้างรั้งเอวเธอเข้าหา
พลอยกรีดร้องเบา ๆ เมื่อเขากดสะโพกเข้าไปแน่น เสียงเตียง เสียงเนื้อกระทบ และเสียงครางดังประสานกันไม่ขาด
พลอย : “พี่วัฒ…หนูจะ…”
จังหวะสุดท้าย ทั้งคู่ถึงจุดหมายพร้อมกัน ร่างเธอสั่นกระตุกบนตัวเขา เธอกอดแน่น จูบที่ซอกคอเขาช้า ๆ
พวกเขาหลับไปในอ้อมกอดกันจนเช้า
แต่เมื่อตื่นมา วัฒพบว่าห้องว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่เลย เสื้อผ้าเขาก็หายไป มือถือก็ถูกล็อกไม่ให้โทรออก
เขาลุกขึ้นลนลาน แล้วพบซองวัฒสารสีดำวางอยู่บนโต๊ะ
เมื่อเปิดออก…ข้างในมีแฟลชไดรฟ์หนึ่งอัน พร้อมกระดาษที่เขียนว่า
“คุณถูกบันทึกภาพไว้หมดแล้ว ขอบคุณที่ ‘ทดลองโปรโตไทป์เกมใหม่ของเรา’”
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น
ชายสองคนในชุดสูทยืนอยู่หน้าห้อง
“คุณวัฒใช่ไหมครับ…เราจากฝ่ายกฎหมายของบริษัทพลอยเกมมิ่ง เราขอพูดเรื่องการละเมิด NDA กับคุณสักครู่”